لوبیا:

گیاه علفی یکساله، برگ ها بعضی اوقات به عنوان سبزی و کاه آن به عنوان علوفه مصرف دارد. لوبیا دارای ریشه راست اصلی و ریشه فرعی فراوان است. لوبیا سبز در مقایسه با لوبیا خشک کالری بسیار کمی دارد. برزیل و هند بزرگترین تولید کنندگان لوبیا خشک بوده و چین بزرگترین تولید کننده لوبیا سبز است.

کاشت:

لوبیا سبز پس از رفع یخبندان، زمانی که دمای خاک حدود 12 تا 16 درجه سانتی گراد است کاشته می شود. کاشت به شکل ردیفی به عمق 2 تا 5 سانتی متر انجام می گیرد. فاصله بوته ها در ارقام پا کوتاه 10 سانتی متر و فاصله دو خط 90 سانتی متر و در ارقام پا بلند فاصله دو بوته 30 تا 40 سانتی متر و فاصله دو خط کشت 90 سانتی متر می باشد، در ارقام پا بلند نیاز به قیم دارند.

خاک:

در هر نوع خاکی قابل کشت است. اما بهترین بستر برای آن خاک های سبک و غنی از مواد آلی می باشد و نفوذپذیری خوبی دارند مانند خاک  شنی-رسی. به شوری حساس و pH مناسب 6 تا 8 می باشد.

نور و دما:

لوبیا گیاهی گرما پسند می باشد ولی در مناطق مرطوب قابل کشت است. در مناطق گرمسیر بیش از یک بار در سال قابل برداشت است. دما برای جوانه زدنی 10 تا 12 درجه سانتی گراد است و دما برای رشد 20 تا 28 درجه سانتی گراد می باشد.

خواص:

+ غنی از پروتئین و کربوهیدرات

+ لوبیا سبز دارای ویتامین کا است که برای ساخت استخوان های قوی بسیار مهم است.

+ لوبیا سبز برای بیماری های قلبی، دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستن مفید می باشد.

+ لوبیا سبز جلوگیری از ابتلا به سرطان روده، ویتامین ث و بتاکاروتن از تخریب سلول های روده جلوگیری می کند.

+ لوبیا سبز دارای ویتامین ریبوفلاوین می باشد که باعث کاهش حملات میگرنی می گردد.

+ لوبیا سبز سرشار از آهن است.

+ لوبیا سبر دارای کالری بسیار کم و فاقد چربی است.